بهار آمدنی است!
بسم الله الرحمن الرحیم
یا مقلب القلوب و الابصار
یا مدبر اللیل و النهار
یا محول الحول و الاحوال
حول حالنا الی احسن الحال
امام صادق علیه السلام درباره نوروز فرموده است:
... و هیچ نوروزی نیست که ما در آن متوقع گشایش و فرجی نباشیم؛ زیرا نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است. (بحار الانوار، ج 52، ص 308، ح 84)
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر
واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و شیعته و المستشهدین بین یدیه
سال91 با تمام خوشیها و ناخوشیها
به پایان میرسد و سال نو میآید. بهار میآید و زمستان میرود تا بعداً دوباره
بیاید. در این خفتن و بیدار شدن طبیعت برای ما درسهای بسیاری وجود دارد. امید
دارم در سال نو همگی کارهای خوب بیشتر و گناهان کمتری انجام دهیم باشد که فرجام
کار آن بود که فرمان ورای جهانبان بود.
در سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایهی ایرانی جنگ اقتصادی شدیدی در گرفت که آتش آن به زودی فروکش نخواهد کرد .امیدوارم با آمدن سال جدید شعارهای سنوات گذشته به دست فراموشی سپرده نشود.
در بعد سیاسی و دینی؛ همچنان بصیرت نیاز روز جامعهی ماست. تقوا که همواره لازم است خود پیشنیاز بصیرت است.
حقایق سرایی است آراسته
هوی و هوس گرد برخاسته
نبینی که هرجا که برخواست گرد
نبیند نظر گرچه بیناست مرد
البته تظاهر به بصیرت که مهلک و کشنده است، امروز رواج بسیار دارد.
امیدوارم در سال 1392 با پیروی واقعی و عملی ـ نه سطحی و شعار زده ـ از ولی فقیه به وظایف خود عمل کنیم و سرافراز باشیم.
دعا میکنم
که سال 92 برای ما
سالی سرشار از برکت
بزرگی
توفیق
سلامتی
بندگی
و کسب حلال باشد.
دلا بسوز!
دلا بسوز که سوز تو کارها بکند | نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند | |
عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش | که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند | |
ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند | هر آن که خدمت جام جهان نما بکند | |
طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک | چو درد در تو نبیند که را دوا بکند | |
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار | که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند | |
ز بخت خفته ملولم بود که بیداری | به وقت فاتحه صبح یک دعا بکند | |
بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد | مگر دلالت این دولتش صبا بکند |
رانت خواری یا دزدی کدامیک بدتر است؟
البته ما سواد کافی برای مقایسه میان رانتخواری و دزدی را از منظر خشم حق تعالی نداریم. امروز رانتخواری خیلی متفاوتتر و دگرگونهتر با گذشته وجود دارد.
اگر مردم شخصی را در حال دزدی ببینند همگی بر زشتی کردار در حال وقوع اتفاق نظر دارند این در حالی است که رانتخواری را عمدهی مخاطبان ـ تمام و کمال ـ درک نمیکنند و خیلی وقتها محصولات رانتخواری و پارتیبازی با محصولات شایستگی و خدمت و دیانت اشتباه گرفته میشوند.
به بیان دیگر هیچ کس فرزندش را تشویق به دزدی نمیکند! اما اصلاً بعید نیست که فرزند را به ایجاد دوستیهای مؤثر، انجام رفتارهای روبنایی و در یک کلمه «زرنگی» ترغیب کنند.
بدیهی است که رانتخواری و پارتیبازی در میان افراد غیر دینی سریعتر رشد کند. هر چند حتا اخلاق غیر دینی که شالودهی محکمی ندارد در مقابل این پدیده مخصوصاً در اوایل کار مقاومت میکند اما مانند زیر میزی گرفتن به سرعت برای فرد به امری عادی تبدیل میشود.
در این میان کسانی که عبادت و دیانت را فقط در چارچوب مسجد و روضه منحصر میدانند نقش مخربی دارند زیرا رانت را میبینند اما چیزی نمیگویند این طایفه عموماً برای سکوت خود دلایلی دارند:
1. ناآگاهی و جهل: این زیر مجموعه اساساً موضوع را نمیفهمند! آن ها حتا نمیفهمند که فلانی شایستگی ندارد آن ها فکر میکنند که همه چیز در جای خود قرار دارد. این افراد از زندگی خود لذت زیادی میبرند. بر خلاف جهل عمیق این زیر مجموعه، عامهی مردم آنها را افرادی خوب میپندارند و سکوت آنها را بیعلت نمیدانند.
2. زبونی و بدبختی: این افراد خود شایستگی خاصی را برای جایگاهی که در آن هستند ندارند، اما چارهای هم ندارند. سکوت و همکاری آنها ضامن ادامهی شغل آنها است. این افراد با محافظهکاری شان ممکن است سالها در پست و منصب خود بمانند. این افراد در صورت تکامل یا خود به غولهای رانتی تبدیل میشوند یا به جعبههای سیاه در آستانهی انفجار.
3. امید به ارتقا: این افراد جوجه رانتخوارهایی هستند که منتظر اضمحلال و نابودی دیگران و خالی شدن پستها میمانند. این افراد به کسب تجربه و اصطلاحاً یاد گرفتن «راه و چاه» مشغولند.
رانت و پارتیبازی نمنم دین و اخلاق را تباه میکند. یعنی بر خلاف روند ظاهری که فرد حتا ممکن است در کیفیت دیانت رشدهایی را هم تجربه کند، از درون به تدریج در حال ایجاد گزارههای توجیه کننده است. اینکه کسی یک گناه را انجام دهد و بعد توبه کند خیلی متفاوت است از کسی که برای توجیه گناهش گزارههای دینی را ـ ولو در ذهن خود ـ دستکاری کند.
خداحافظ آقای رییس جمهور
یارانه برای رایانه
معلوم نیست کدام فاضلی رایانه را جزو کالاهای لوکس قلمداد و ما را گرفتار کرده است! این دیگر چه جور الویت بندی است؟ الآن هر کس اگر بخواهد یک شرکت کشاورزی تأسیس و علوفه تولید کند هم به رایانه احتیاج دارد.
اصلاً بحث یارانه روی ارز نیست. بدیهی است که وارادات اقلام لوکس و تزیینی از جمله مبلمان و تمام تجهیزات اداری، لباس و منسوجات، شامپو و صابون، انواع نوشیدنی و شکلات و آبمیوه، لیف و سنگ پا و اسباب بازی و عروسک و کفش و چرم و خیلی اقلام دیگر که مشابه داخلی داشته باشند و درج هر کدام از آنها در اینجا داد یک طیف را در میآورد، باید ممنوع باشد تا اصلاً بحث نرخ ارز برای آنها طرح نشود.
اما رایانه چه سنخیتی با اقلام بالا دارد؟ مشابه داخلی دارد؟ به درد نخور و لوکس است؟ چرا ارز ارزان برای واردات آن وجود ندارد؟
دکتر عزیز ما
روز مهندس
Pi Time
ساعت 3:14 است!
عاقلان نقطهی پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند
وبلاگ حاضر را از سال ۱۳۸۶ آغاز کردم. کوشیدم فهم خود را از دنیا و مافیها با رعایت انصاف و بدون تعصب بیان کنم. طبیعتاً در رفتار و گفتار بسیاری انسانها نکاتی هست که دستکم در ظاهر متناقض میرسد، پس اینجا هم از چنین تناقضاتی خالی نخواهد بود. صمیمانه خواهشمندم نظراتتان را با من در میان بگذارید.