به گزارش خبرنگار فارس از آمریکا، در حالی که تبلیغات رسانه‌‌های آمریکایی بر روی داغ کردن اظهار نظرهای مقامات سیاسی این کشور با موضوع صادرات دموکراسی امریکایی به اقصی نقاط دنیا تمرکز کرده، نقاطی که دست بر قضا یا دارای منابع سرشار نفت و انرژی هستند و یا جایگاه‌ ژئوپولیتیک دارند؛ بی‌تفاوتی‌های دو حزبی در ارتباط با بحران‌ نزدیک و طولانی‌مدت سرخ‌پوست‌های آمریکایی که صاحبان اصلی این کشور نیز هستند، همچنان ادامه دارد.در ساختمان‌های دولت فدرال آمریکا کسی حتی برای لحظه‌ای به سرخ‌پوستان داکوتای جنوبی که با گرسنگی و محرومیت دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند؛ فکر نمی‌کنند.
در حالیکه گزارش‌هایی در ارتباط با بارش برف در نواحی کلان‌شهر واشنگتن خیلی زود پخش می‌شود، خبرنگار خبرگزاری فارس در واشنگتن به اطلاعاتی دست پیدا کرده‌است که بر اساس ‌آن یک جمعیت بومی در آمریکا به به طور کامل نادیده گرفته شده‌اند در حالی‌که نیاز شدید به توجه دولت دارند.
نام "ایندیان " (در لغت هندی، که به سرخپوستان آمریکایی نیز می‌گویند) پیشتر در خصوص افرادی به کار برده می‌شد که قبل از مهاجرت سفیدپوستان اروپایی به قاره آمریکا، ساکن اصیل این قاره بودند.
کاشفان سفیدپوست اروپایی که احتمالاً توسط "کریستوفر کلمب " که به دنبال مسیر کوتاه‌تری برای رسیدن به سرزمین ثروتمند هندوستان بود، هدایت می‌شدند، به سواحل آمریکا آمدند و به دلیل انتخاب مسیر اشتباه، کریستوفر کلمب افرادی را که در قاره آمریکا با آنها ملاقات کرد، "ایندیان " (هندی) نامید.
تنها پس گذشت تقریباً دو قرن نسل‌کشی مداوم سرخپوست‌های آمریکایی به دست مشتاقان توسعه به سوی غرب، "سرخپوست‌های آمریکایی " از نظر سیاسی عنوان صحیح " آمریکایی‌‌های بومی " را به خود گرفتند.
این لقب بسیار مناسب این افراد است زیرا در اصل آنها افراد بومی سرزمینی هستند که هم‌اکنون از آن به عنوان ایالات متحده آمریکا یاد می‌شود.
با این حال وضعیت این صاحبان واقعی آمریکا در بهترین حالت، وحشتناک است و هنوز هم این ملت ستمدیده، تا حد بسیار زیادی توسط مقامات دولتی آمریکا نادیده گرفته می‌شوند.

برف و طوفان شدید سال 2010 یک مثال نمونه مشخص، در زمینه وضعیت تأسف برانگیز آمریکایی‌های بومی است. گرچه برخی از تلاش‌های امدادرسانی برای بحران‌های نزدیک آمریکایی‌های بومی با اهدای غذا، آب، و نفت خام در دست انجام است اما موضوعات ریشه‌ای که این افراد با آن روبرو هستند هنوز رفع نشده است.
"جی وینتر نایت ولف " (Jay Winter Nightwolf)، بنیانگذار و میزبان "نمایش رادیویی حقایق سرخپوستان آمریکایی " که بر روی موج " WPFW "/رادیو "pacifia " قابل شنیدن است، به خبرنگار فارس در واشنگتن در ارتباط با وضعیت سرخپوستان آمریکایی گفت: فرهنگ ما، زبان ما، فعالیت‌های مذهبی بومی ما همگی از ما گرفته شده‌اند. سرزمین ما از ما ربوده شد و ما مجبور شده‌ایم که در چنین مکان‌هایی که من فکر می‌کنم شبیه به بازداشتگاه‌ زندانیان‌ سیاسی‌ یا اسرای‌ جنگی‌ است، زندگی کنیم. آنچه که آنها با مردم کردند همانند آن چیزی است که آنها هم‌اکنون در فلسطین انجام می‌دهند. هیچ فرقی ندارد. من فکر می‌کنم آنها، ابتدا آن بلا را بر سر ما آوردند. زمین‌هایی که برای استفاده به عنوان مناطق سرخپوستی آماده شده است برای استفاده کشاورزی ناکافی است و شکار در خارج از منطقه سرخپوستی محدودیت‌هایی را برای آمریکایی‌‌های بومی به همراه دارد. بسیاری از مناطق داکوتای جنوبی فاقد خدمات اجتماعی که حتی در کوچکترین روستاها و شهرک‌های غیرسرخ‌پوستی نیز وجود دارد، است. هیچ اتوبوس یا قطاری وجود ندارد، هیچ بانک، تئاتر، فروشگاه لباس، دارو یا سلمانی وجود ندارد. هیچ رستوران یا مکانی برای تعمیر خودرو وجود ندارد، هیچ پست‌خانه‌ای در اینجا یافت نمی‌شود. خودرو، تنها روش رفت‌وآمد در این مکان است، در حالیکه یک پنجم خانوارهای این منطقه خودرو ندارند. نرخ بیکاری بین 35 تا 45 درصد است و میانگین درآمد در این منطقه 6 هزار و 100 دلار تخمین زده شده است.
یک نشانه ناامیدی در میان آمریکایی‌های بومی، افزایش میزان خودکشی و اعتیاد به مشروبات الکلی است. در بسیاری از مناطق میزان حیرت‌آور بیکاری 80 درصد مشاهده می‌شود. نرخ ملی بیکاری در زمان سقوط بازار بورس در سال 1929 و رکود بزرگ اقتصادی که متعاقب آن ایجاد شد، تنها 29 درصد بود. و این به این معنی‌ است که آمریکایی‌های بومی هر ساله از بحران بیکاری که تقریبا 3 برابر شدیدتر از بحران بیکاری زمان رکود بزرگ اقتصادی بود، رنج می‌برند. به طور کلی فرض بر این است که رفاه مناطق سرخپوستان با درآمد ایجاد شده از طریق تفرجگاه‌های دولتی حاصل می‌شود. شاید آنها تفرجگاه‌های لاس‌وگاس را که متعلق به سفیدپوستان است با خانه‌های قماری که بدست سرخپوستان اداره می‌شود، اشتباه گرفته‌اند. با این وجود، این دورنمایی کوته‌بینانه است چرا که بیشتر تفرجگاه‌هایی که بدست افراد این جامعه نه چندان بزرگ اداره می‌شود، در مکان‌های آنچنان دورافتاده‌ای واقع شده‌ است که اکثریت مشتریان آن‌ها نیز تنها قبیله‌نشینان محلی هستند که اندک درآمد خود را نیز به آنجا می‌آورند و در قمار به باد می‌دهند. از 200 هزار فرصت شغلی تخمین زده شده که انتظار می‌رفت قماربازی فراهم کند، تنها حدود 25 درصد را آمریکایی‌های بومی عهده‌دار شده‌اند. بسیاری از سرخپوستان تقریبا تنها به وسیله برنامه‌های کمکی دولت به حیات خود ادامه می‌دهند.
"جی نایت‌ولف " (Jay Nightwolf) تصریح کرد: من خانواده‌هایی را می‌شناسم که مجبورند تنها با 400 دلار ماهیانه سر کنند. تنها با این میزان پول، شما مجبور خواهید بود که تصمیم بگیرید که آیا آن را صرف خرید گاز پروپان کنید تا خانه‌تان را گرم کنید و یا اینکه قدری خواروبار بخرید. شما چطور چنین مواقعی تصمیم‌گیری می‌کنید؟ "
پس از آنکه از شدت برف و یخ ناشی از طوفانی که منطقه داکوتای جنوبی را در 2010 هدف قرار داد، کاسته شد، اعضای این منطقه هنوز نیز با زیرساخت‌های فرسوده درگیر هستند.
آنها سپس برای بازسازی یا تعمیر این زیرساخت‌ها خواستار بودجه‌ای شدند که توسط دفتر امور سرخپوستان (BIA) برای آنها تعیین شده بود. در حالی‌که بومی‌های آمریکا برای دریافت بودجه‌ای برای تعمیر زیرساخت‌های خود تلاش می‌کردند، مالیات‌دهندگان آمریکایی به طور میانگین سالانه حدود 14 هزار دلار برای هر شهروند اسرائیلی می‌پردازند.
گروهی از سرخپوست‌های آمریکای شمالی که پیشتر در قسمت پایینی رودخانه‌ "رود میسوری " زندگی می‌کردند در اواخر دهه 1950 وادار شدند این مکان را ترک کنند زیرا دولت فدرال آمریکا در نظر داشت تا از این رود برای ساخت نیروگاه هیدروالکتریکی استفاده کند و هم‌اکنون مدارس، بیمارستان‌ها و اداره پلیسی که توسط دلار‌های قبیله‌ای ساخته‌ شده بود به زیر آب رفته است و آب این رود برای تولید میلیاردها دلار برق در سال برای دولت آمریکا استفاده می‌شود و در هین حال باعث شده‌است که قبایل محلی آمریکا حدود 202 هزار جریب از زمین‌های خود را از دست بدهند.
درحالیکه سرخپوست‌های آمریکایی چند دهه است که تلاش می‌کنند تا بودجه‌ای را برای تأمین تسهیلات ابتدایی از دولت آمریکا دریافت کنند اما آمریکا از سال 1949 تاکنون میلیاردها دلار به اسرائیل واریز کرده است و این در حالی‌است که نشست دائم سازمان ملل متحد در ارتباط با افراد بومی اوایل قرن جاری هدفی را برای تصویب اعلامیه حقوق افراد بومی معین کرد. در سال 2007، 144 کشور نهایتا این اعلامیه را به تصویب رساندند که آمریکا یکی از آنها نبود.نکته جالب توجه وقایع اتفاق افتاده در آمریکا و نوع رفتار کاخ سفید در قبال بومیان آمریکا شباهت زیادی با رفتار صهیونیست‌ها با مردم فلسطین دارد. در حالیکه فلسطینیان در مکان‌هایی بسیار کثیف و تحت شرایطی بسیار بد زندگی می‌کنند، آمریکایی‌های بومی نیز مجبور هستند تا مکان‌هایی دور افتاده وحشتناک زندگی کنند. بدون دسترسی به امکانات اولیه زندگی، آنها چگونه می‌توانند به حیات خود ادامه دهند؟
با وجود تغذیه نادرست و نبود مراقبت‌های بهداشتی برای بیماری‌های جسمانی (میانگین امید به زندگی برای مردان سرخپوست آمریکا، 48 سال است) و بیماری‌های اجتماعی (افسردگی، مصرف الکل و خودکشی) و پس از نسل‌‌ها اجتماعی‌ شدن اجباری که آنها را از فرهنگ‌ها و سنت‌های اصیل خود، ربودند، دیگر آنها نه به گذشته و نه به حال تعلق دارند.
این شرایط در دستورکار خدمات اجتماعی آمریکا مسئله‌ جدیدی نیست اما در عین حال این منطقه نادیده گرفته شده است، شاید مقامات آمریکایی مشغول سرمایه‌گذاری در کشورهای خارجی نظیر مناطق اشغالی تحت سیطره نظامیان صهیونیست هستند.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، جنبش حماس شب گذشته بیست و پنجم فروردین حکم اعدام با تیراندازی این دو مزدور فلسطینی را اجرا کرد.
در همین رابطه "سمیر زقوت " مدیر تحقیقات میدانی در مرکز حقوق بشر "المیزان " نیز با تأیید این خبر گفت که جسد این دو فلسطینی به بیمارستان "الشفاء " غزه منتقل شده است.
وی گفت که این دو فلسطینی به اتهام جاسوسی برای رژیم صهیونیستی در زندان بودند و سال گذشته به اعدام محکوم شدند.
"فتحی حماد " وزیر کشور دولت منتخب فلسطین ماه گذشته اعلام کرد که بزودی حکم اعدام چند مزدور اسرائیلی اجرا خواهد شد.
این در حالی است که چند روز پیش وزارت کشور دولت منتخب فلسطین درباره نفوذ سازمانهای جاسوسی اسرائیل به شبکه‌های اجتماعی "فیس بوک " و "توییتر " و به دام انداختن شهروندان فلسطینی و جذب مزدور در غزه هشدار داد.
"ایهاب الغصین " سخنگوی رسمی وزارت کشور طی یک پیام مکتوب که نسخه‌ای از آن در اختیار خبرنگار فارس در غزه قرار گرفته است، اعلام کرد: سازمانهای جاسوسی رژیم صهیونیستی از این شبکه‌ها برای دستیابی به اطلاعات درباره شهروندان فلسطینی و سپس پیشنهاد ارائه هزینه‌های گزاف برای جذب آنها برای اقدامات جاسوسی سوء استفاده می‌کنند.
وی در ادامه از اینکه بسیاری از ساکنان غزه تمام اطلاعات شخصی خود را در اختیار این پایگاههای اجتماعی قرار داد‌ه‌اند و بدین ترتیب صهیونیست‌ها حتی از این موضوع که آنها با چه کسانی دوست هستند آگاهی یافته‌اند ابراز نگرانی و تاسف کرد زیرا از این راه اطلاعاتی رایگان را در اختیار صهیونیستها قرار می‌دهند.
وی افزود:سرویس‌های امنیتی غزه با دنبال کردن عملکرد دستگاههای جاسوسی اسرائیل و بازجویی جاسوسان دستگیر شده از این جریان آگاه شده است.

پی نوشت: اینکه شما با چه کسی دوست هستید بسیار مهم و محرمانه است.

۱. سال را مقام معظم رهبری خوب، نامگذاری کرد. سال ۷۹ سال وجدان کاری و انظباط اجتماعی بود. سال های دیگر هر کدام داستانی داشتند. و امسال و سال گذشته داستان های عجیبی. اصلاح الگوی مصرف و کار و همت مضاعف، ما امید داریم به دستان پر توان طبقه ی کارگر و زحمتکش نه به مسرفان بی کار!

۲. اعتمادمان به جی میل کم شده است، از مطالعه ی مقاله ی زهرا خانوم و مقاله ای در الف اعتمادمان کمتر هم شد.

۳. برای اینکه کمی خنک شوید هم شاید دیدن این مطلب خوب و دوست داشتنی باشد.

۴. وقتی یک نظامی با تجربه لباس نظامی را در می آورد و لباس سیاست می پوشد مثل این است که سرداری می میرد و سربازی سیاست مدار می شود!

۵. درج این همه لینک از الف به هیچ عنوان به عنوان حمایت از الف تلقی نمی شود.

۶. تا بعد التماس دعا؛ کامنت نذارید که محتاجید؛ همه ی ما محتاج دعا هستیم

1.       اول مردد بودم اصلاً بنویسم یا ننویسم! امّا فکر نمی کنم که ننوشتن دردی دوا کند حتی اگر نوشتن دردی دوا نکند، می نویسم به خاطر خودم به خاطر بعضی های دیگر.

"خداوندا در این سال ما و همه ی مخلوقاتت را مشمول رحمت و مغفرت خود قرار ده، گناهان ما را ببخش، بر عمر پدران، مادران، همسران و فرزندان ما بیفزای، ما را سالم و ایمن بدار و انقلاب اسلامی را تا هنگام حکومت فرزانگان حفاظت کن"

2.       سال 88 سال عجیبی بود. سال اصلاح الگوی مصرف سالی پر از اسراف و بی نظمی و خطر بود که البته بیشتر آن را مرهون مهندس موسوی هستیم و کمی هم مرهون شیخ! شایدم بر عکس، نتایج مسابقه­ی حماقت به زودی اعلام می شود.

3.       حمل و نقل در وضعیتی پر از بیم و امید قرار دارد. سقوط هواپیما ها و تصادف های جاده و ریلی مسیر های خوب و بدی را نشان می دهند ولی در کل راضی کننده نیستند هر چند بسیار بهتر شده اند. تعدد مراکز و تغییر هر روزه­ی قواعد بازی در این واسطه های حمل و نقل از مشکلات این واسطه ها هستند.

ترافیک در تهران نیازی به توضیح ندارد. خط عوض کردن، استفاده نکردن از راهنما، حرکت نکردن با حداکثر سرعت و مشکلات چراغ های راهنمایی از معضلات تهران هستند به این عوامل وجود موتورسیکلت ها و وسایل نقلیه قدیمی را که آلودگی زیست محیطی و آلودگی صوتی زیادی دارند باید افزود.

از ایستگاه های دوچرخه سواری کم استفاده می شود، زیرا مردم نیک می دانند که کسی برای دوچرخه سوار ارزشی قائل نیست این را باید اضافه کرد به اینکه فعالیت بدنی در هوای آلوده مضرّات زیادی دارد.

اتومبیل ها اصلاً مناسب نیستند. استفاده از سمند به عنوان تاکسی ایده ای بس بی پایه است. قطعات گران، هزینه ی تعمیرات بالا و مصرف سوخت غیر قابل قبول ویژگی های اصلی سمند هستند. همه ی ادله ای که آوردیم تا زمانی معتبر هستند که تاکسی مانند امروز کاربری داشته باشد.

4.       تجارت این کشور هنوز تا الکترونیک شدن فاصله ی زیادی دارد. خودپرداز ها هماهنگی خوبی ندارند. گرفتن بلیت اینترنتی مشکلات زیادی دارد. خودپرداز آن لاین و انتقال وجه شتابی آن لاین خوب کار نمی کند. سرعت اینترنت کم است، جی میل برای مدتی بالا نمی آید! مشکلات زیادی وجود دارد.

5.       با همه­ی عرایض فوق لزوم نامگذاری سال 89 به سال همت و کار مضاعف فهمیده می شود. باید گفت امسال دلیل اینکه نوروز نامه را دیرتر منتشر می کنیم همین است که هماهنگی بهتری نسبت به سال گذشته داشته باشیم.

6.       درباره دانشگاه ها  و علم و تولید آن و نظارت بر دانشگاه ها، اساتید و بقیه ی اصحاب تعلیم و البته نه تربیت سخن زیاد است و ما بغایت برای بحث های کارشناسی عصبی هستیم. فلذا خودمان را سانسور می کنیم.

7.       التماس دعا داریم؛ مثل قدیم ها

فارس، روزنامه صهیونیستی جروزالم پست چاپ فلسطین اشغالی نوشت؛ شبکه دو تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد نامزد ندا آقا سلطان که درجریان آشوب‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران کشته شد در سفری به اسرائیل میهمان این شبکه بوده است. 

این روزنامه نوشت؛‌ ماکان سفر به فلسطین اشغالی را از رویاهای خود خوانده است چرا که قرار است در جریان این سفر با شیمون پرز، رئیس رژیم اسرائیل نیز دیدار کند.
نامزد ندا در گفتگو با شبکه دو تلویزیون اسرائیل گفت: من به سبب برادری میان ملت‌ها به اینجا آمده‌ام .

خیر اصلی را می توانید در اورشلیم/جروزالم پست بخوانید

http://www.jpost.com/Home/Article.aspx?id=171380

مشروح پیام نوروزى مقام معظم رهبری به مناسبت آغاز سال 1389 سال «همت مضاعف و کار مضاعف» به شرح زیر است:

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

«یا مقلّب القلوب و الأبصار. یا مدبّر اللّیل و النّهار»؛ اى دگرگون‌کننده‌ى دلها و دیدها! اى سامان‌دهنده‌ى به روز و شب! «یا محوّل الحول و الأحوال»؛ اى گرداننده‌ى سالها و دلها و حالها! «حوّل حالنا الى احسن الحال»؛ حالِ ما را به بهترین حالها تبدیل فرما .

تبریک عرض می‌کنم عید سعید نوروز و آغاز سال نو را - که آغاز بهار و سرزندگى طبیعت است - به همه‌ى هم‌میهنان عزیز که در سراسر کشور پهناور عزیز ما زندگى میکنند، و همچنین به همه‌ى ایرانیانى که در هر نقطه‌اى از جهان هستند و چشم امید و انتظار به کشور عزیزشان دوخته‌اند؛ بخصوص به جوانان و مردان و زنانِ ازجان‌گذشته‌اى که براى هدفهاى عالى انقلاب و کشور فداکارى‌هاى بزرگى را انجام دادند؛ از جانِ خودشان مایه گذاشتند و جوانان خود را تقدیم انقلاب و سربلندى کشور کردند؛ به خانواده‌هاى عزیز شهیدان، به جانبازان و خانواده‌هاى فداکار آنها و به همه‌ى ایثارگران و کسانى که براى سربلندى کشور تلاش میکنند و کار انجام میدهند. و درود و سلام میفرستم به روح مطهر امام بزرگوارمان که سلسله‌جنبان این حرکت عظیم مردمى و مایه‌ى پیشرفت و اعتلاى کشور بزرگ اسلامى ایران بوده‌اند.

عید نوروز، آغاز رویش است. این رویش همچنان که در طبیعت محسوس است، میتواند در دلهاى ما و جانهاى ما و حرکت رو به پیشرفت ما نیز خود را مجسم و نمایان کند. نگاهى بیندازیم به سال 88 که اکنون به پایان آن رسیده‌ایم. اگر بنا باشد سال 88 در یک جمله تعریف شود، به نظر من عبارت است از: سال ملت ایران، سال عظمت و پیروزى این ملت بزرگ، سال حضور تاریخى و اثرگذار این ملت در عرصه‌هائى که به سرنوشت انقلاب بزرگمان و به سرنوشت کشورمان بستگى داشت و منتهى میشد.

در آغاز سال 88 مردم با حضور بى‌سابقه‌ى خود انتخاباتى را ساماندهى کردند که در تاریخ انقلاب ما - و البته در تاریخ طولانى کشور ما - سابقه نداشت و یک نقطه‌ى برجسته و اوج به حساب مى‌آمد. در طول ماه‌هاى بعد از انتخابات هم مردم در امتحانى بزرگ، در حرکتى عظیم و سرنوشت‌ساز، حضور خود، اراده‌ى خود، ایستادگى خود، عزم ملى خود و بصیرت خود را نشان دادند.

تفسیر کوتاهى که از حوادث بعد از انتخابات در طول چند ماه می‌شود ارائه کرد، عبارت از این است که دشمنان کشور و دشمنان نظام جمهورى اسلامى بعد از گذشت سى سال، همه‌ى تلاش خود و توان خود و نیروهاى خود را متمرکز کرده‌اند براى اینکه بتوانند این انقلاب را از درون شکست بدهند. ملت در مقابل این توطئه‌ى بزرگ، این حرکت خصمانه، با آگاهى و بصیرت و عزم و ایستادگىِ بى‌نظیرى توانست دشمن را به شکست بکشاند. تجربه‌اى که در این هشت ماه بعد از انتخابات تا بیست و دوم بهمن بر این ملت و بر این کشور گذشت، تجربه‌اى پر از درس، پر از عبرت و حقیقتاً مایه‌ى سربلندى ملت ایران است.

در سال 88 ملت خوش درخشید؛ مسئولین هم تلاشهاى ارزنده و بزرگى را انجام دادند. این تلاشها در حد خود، تلاشهاى باارزشى است؛ موجب تقدیر است. بر همه‌ى ناظران منصف فرض است که از این تلاشها، از این زحمات و کار و کوششى که براى عمران و آبادانى و پیشرفت کشور در عرصه‌هاى مختلف انجام گرفت، قدردانى کنند. در عرصه‌ى علمى، در عرصه‌ى صنعتى، در فعالیتهاى اجتماعى، در سیاست خارجى، در بخشهاى مختلف، مسئولین کشور کارهاى بزرگى را انجام داده‌اند. خداوند به همه‌ى آنها اجر عنایت کند و توفیق پیشرفت مرحمت بفرماید.

آنچه که از ملاحظه‌ى وضعیت موجود کشور و ظرفیتهاى عظیمى که در دل این کشور و ملت بزرگ نهفته است، می‌شود به دست آورد، این است که آنچه ما انجام داده‌ایم، آنچه مسئولین و مردم انجام داده‌اند، در مقابل آنچه که ظرفیت عظیم این کشور براى پیشرفت و رسیدن به عدالت است، کار بزرگى نیست. باید تلاشها را بیش از آنچه که در گذشته انجام داده‌ایم، همه انجام بدهند و خود را موظف بدانند.

در این دعائى که در آغاز هر سال، در هنگام تحویل، همه میخوانیم، این فِقره جالب توجه است که میفرماید: «حوّل حالنا الى احسن الحال». نمیفرماید ما را به روز نیکى، حال نیکى برسان؛ به پروردگار عرض میکند ما را به بهترین حالها، به بهترین روزها، به بهترین وضعیتها برسان. همت والاى انسان مسلمان همین است که در همه‌ى عرصه‌ها به بهترین‌ها دست پیدا کند.

امسال براى اینکه ما بتوانیم آنچه را که در این دعاى شریف به ما تعلیم داده شده است و وظیفه‌ى ماست، انجام بدهیم، براى اینکه بتوانیم بر طبق اقتضائات کشور و ظرفیتهاى کشور حرکت کنیم، احتیاج داریم به اینکه همت خودمان را چند برابر کنیم؛ کار را متراکم‌تر و پرتلاش‌تر کنیم. من امسال را به عنوان سال «همت مضاعف و کار مضاعف» نامگذارى میکنم. به امید اینکه در بخشهاى مختلف، بخشهاى اقتصادى، بخشهاى فرهنگى، بخشهاى سیاسى، بخشهاى عمرانى، بخشهاى اجتماعى، در همه‌ى عرصه‌ها، مسئولین کشور به همراه مردم عزیزمان بتوانند با گامهاى بلندتر، با همت بلندتر، با کار بیشتر و متراکم‌تر، راه‌هاى نرفته‌اى را بپیمایند و به هدفهاى بزرگ خود ان‌شاءاللَّه نزدیکتر شوند. ما به این همت مضاعف نیازمندیم. کشور به این کار مضاعف نیازمند است.

باید به خداى متعال توکل کنیم؛ از خداى متعال استمداد کنیم و بدانیم که زمینه براى کار، زیاد است. دشمنان، دشمن علم و ایمان جامعه‌ى ما هستند. علم و ایمان را به صورت مضاعف در میان خودمان باید تقویت کنیم. ان‌شاءاللَّه راه‌ها هموار خواهد شد؛ موانع، کوچک خواهد شد و کمک الهى و نصرت الهى، ملت ما و کشور ما و مسئولین ما را همراه و زیر سایه‌ى خود خواهد داشت.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌