تا نیم قرن آینده ـ کمی هم کم و زیاد

تمام جمعیت ایران در شهر‌های تهران، قزوین و قم متمرکز می‌شود

کرج را ننوشتیم

چون توسط تهران بلعیده خواهد شد

درست مانند مار پیتونی که تمساح را ببلعد!

بقیه ی کشور بیابانی لم یزرع خواهد بود

که به ازای هر کیلومتر مربعش

به زور شاید یک سرباز پیدا بشود

تمام آب از تمام کشور مکیده و به این سه آبادی رسانده می‌شود

تمام غذا از خارج از ایران می‌آید

جنوب کشور را کلاً سپرده ایم دست خارجی‌ها

نفت را ببرند

غذا و فشن و اینترنت را

به ما خیکی‌های مرکز نشین بفروشند

امیدوارم حرف‌هایم تماماً خواب‌های پریشان باشد

و کسانی پیدا شوند

که ماده و انرژی را

مثل آدم در کشور توزیع کنند

که محتاج انفجار ابرنواختری نشویم!