قرض‌الحسنه را که در موتور های جست و جو بجویی، چیزهای جالبی پیدا می‌کنی که من توصیه می‌کنم این کار را بکنی.

حالا سؤال من این است که اگر تو به یک بانک دم کلفت خاک بر سر قرض بدهی که جایزه ببری! بعد هم زمان همسایه بدبخت ات برود از همان بانک دم کلفت خاک بر سر وام بگیرد، پوستش هم کنده شود تا وام را بگیرد، بعد وام را با بهره‌اش پس دهد. تو از شانس خوبت جایزه هم ببری، دقیقاً چه کرده ای؟ اگر جایزه نبری که دیگر خیلی بی دولت شده ای!

اگر بانک‌ها با سپرده های قرض‌الحسنه مردم، به بقیه مردم قرض‌الحسنه دهند، آن گاه جایزه‌ها از کجا می‌آیند؟ آیا هر بانک یک بابا نوئل بی نهایت درون گاوصندوق دارد؟

اگر قرض‌الحسنه فقط برای گرفتن جایزه باشد و ما بپذیریم، چرا بعضی‌ها - که بیلبورد اش را دیده‌ای و دیده‌ام -  از آیه قرآن برایش مایه می‌گذارند؟ و اصلاً آیا گربه برای رضای خدا موش می‌گیرد؟ یعنی مجموع قیمت جایزه‌ها، از مجموع سودی که باید پرداخت می‌شد – با فرض قرض‌الحسنه نبودن حساب‌ها – بیشتر است؟

و بهترین و آخرین سؤال، آیا شاه لخت نیست؟¹

¹ ر. ک. به فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی از غلامعلی حداد عادل