نه سازش نه تسلیم

نه سازش نه تسلیم

غزه زیر آتش، تلویزیون ایران در حال بحث کارشناسی در مورد رابطه با آمریکا!
دیشب برنامه‌ی دیروز، امروز فردا!
منوچهر متکی وزیر اخراجی دولت نقش پلیس خوب و کواکبیان کاندیدای رأی نیاورده‌ی سمنان نقش پلیس بد را بازی می‌کردند!
جدا از اینکه چه صحبت‌های ناروایی شد چند نکته در خور تأمل است:
1. اینکه فکر کنیم ایجاد رابطه میان ایران ایران و آمریکا برای رییس جمهور برزیل فایده داشته است دقیقاً یعنی چه؟
2. بالآخره مذاکره یا رابطه؟ رابطه را اگر تأسیس سفارتخانه و خدمات کنسولی و ... بدانیم و مذاکره را پشت میز نشستن و امتیاز دادن و گرفتن کدامیک خوب است؟
3. اینکه می‌گوییم آمریکا خودش رابطه با ما را قطع کرد، دقیقاً ناظر بر چیست؟ آیا ما نبودیم که لانه‌ی جاسوسی را اشغال کردیم؟ بعد از آن انتظار خاصی که نداشتیم؟ داشتیم؟
بله آمریکا خودش رابطه با ما را قطع کرد. اما این چه مفهومی دارد. در قضیه ی اشغال سفارت انگلیس این روباه پیر هم اقدام مشابهی کرد.
«رابطه‌ی یک غارت شده با غارت گر» برای ایران هرگز آش دهن سوزی نبوده است.
4. در گذشته یک شعاری خیلی داده می‌شد: «نه سازش، نه تسلیم، نبرد با آمریکا» مذاکره یا ایجاد رابطه چه ارتباطی با این شعار دارد؟
5. اصولاً مگر داشتن سفارتخانه و خدمات کنسولی مذاکره‌ی خیلی خاصی می‌خواهد؟ الآن این همه ما با فرانسه هم فحاشی و درگیری داریم، سفارتخانه نداریم؟
6. معنی از موضع قدرت مذاکره کردن چیست؟ اگر آمریکا مقهور قدرت ما و چون مورچه زیر کفش ما باشد، مذاکره با او مشکلی ندارد؟ آیا آن آمریکای مورچه‌ی ضعیف اصلاً می‌تواند این همه جنایت بکند؟
7. قدیم تر گفته می‌شد دست نشانده‌ی آمریکا است. با اسرائیل چه می‌خواهیم بکنیم اگر با آمریکا مذاکره کنیم؟ شاید حرفی که در گذشته زده می‌شد اشتباه باشد، خوب اما الآن چی؟ آمریکا اگر خودش تصمیم گیر خودش نیست و لابی های صهیونیستی تصمیم می‌گیرند، یعنی صهیونیست‌ها تصمیم می‌گیرند که با ما مذاکره کنند؟
8. دیشب صحبت از آمادگی آمریکا برای مذاکره شد. یعنی ایران آماده است الآن؟؟؟؟
9. در مورد لیست گروه های تروریستی و ورود و خروج منافقین به این لیست صحبت شد. یعنی ما برایمان مهم است که یکی از بزرگترین حامیان تروریسم که هر روز با لیستش بازی می‌کند یکی از دشمنان ما را در آن لیست بگذارد یا نه؟
امام خمینی: آنها که تصور می کنند مبارزه در راه استقلال و آزادی فلسطین و مظلومین جهان با سرمایه داری و رفاه طلبی منافات ندارد، با الفبای مبارزه بیگانه اند و آنهایی هم که تصور می کنند سرمایه داران و مرفّهان بی درد با نصیحت و موعظه و پند و اندرز متنبّه می شوند و به مبارزان راه آزادی پیوسته یا به آنها کمک می کنند، آب در هاون می کوبند.


کافه چی: هر گونه دوست شدن با آمریکا پیش شرط های خودش را دارد. ما از مقام معظم رهبری خیالمان جمع است. می‌دانیم که ایشان صلاح را می‌دانند و تصمیم ایشان هرچه باشد مطاع است. اما نگرانیم دوستان را نتوان جمع کرد.
خیلی ممنون آقای ضرغامی که در حوزه‌ی تشخیص اولویت ها این قدر با بصیرت حرکت می‌کنید!!! در اوج تحریم ها و آمادگی برای جنگ، صحبت از مذاکره اعلام ضعف ـ به اردوگاه خودی ـ نیست؟

السلام علیک یا ابا عبدالله
۰ ۰
۲ دیدگاه

دیدگاه‌ها (۲)

محمد جواد خیری

۲۶ آبان ۹۱ ، ۱۲:۰۹
سلام برادر خواستم نظر بدم ولی خیلی طولانی شده بنابراین با لینک وبلاگ شما تو وبلاگم منتشرش کردم.

مشکل اینجاست که برخی واقعا حرفهای رسانه ها باورشان شده که موضوع سر بیست درصد و پنج درصد و اینهاست.
وقتی ما داریم از حزب الله حمایت میکنیم، سر چی بریم مذاکره کنیم؟
خیلی خلاصه بگم، آمریکا زمانی ما رو قابل مذاکره و امتیاز دادن میدونه که مثل عربستان بشیم.
این چیزی نیست که کسی نفهمه.
حالا چرا دوستان سعی میکنن نقش پلیس خوب رو  بازی کنن من نمیدونم.
پلیسهای بد که جای خود.

توی این شبها التماس دعا  دارم برادر
در پناه خدای مهربون باشی

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

وبلاگ حاضر را از سال ۱۳۸۶ آغاز کردم. کوشیدم فهم خود را از دنیا و مافیها با رعایت انصاف و بدون تعصب بیان کنم. طبیعتاً در رفتار و گفتار بسیاری انسان‌ها نکاتی هست که دست‌کم در ظاهر متناقض می‌رسد، پس اینجا هم از چنین تناقضاتی خالی نخواهد بود. صمیمانه خواهشمندم نظراتتان را با من در میان بگذارید.