در منازلی که آپارتمانی و دارای موتورخانه هستند، تفکیک گاز کشی یک کار و راه اندازی سیستم گرمایش و تولید آب گرم مصرفی برای هر واحد یک کار است. از جمله‌ی اقدامات در ذیل تفکیک ایجاد سیستم‌های گرمایش و آب گرم برای هر واحد است که معمولاً بازدهی مصرف کل گاز را در ساختمان بالا می‌برد و در نهایت به نفع ساکنین، دولت به عنوان تأمین کننده و محیط زیست – آن نعمت الهی مهم – است. که معمولاً امروز این دو کار با اینکه تقریباً بر همه لزومش اثبات شده است با موانعی روبرو است، از جمله:

1.       همه همزمان پول ندارند، پس موتور خانه را نمی‌شود جمع کرد چون آن هایی که در آن زمان پول کافی را برای انجام تفکیک ندارند آب گرم و گرمایش را از دست می‌دهند.

2.       بعضی‌ها پولشان را نمی‌خواهند برای این کار صرف کنند، چون برایشان خیلی فرقی نمی‌کند، توپ تکانشان نمی‌دهد، به زبان عامیانه «کرگدن» هستند! منتظرند که آبی از فراتی برسد، شاید هم از اهل کرم خمس و زکاتی برسد! شاید هم چند تا خانه دارند و همزمان در همه‌ی آن‌ها ساکن هستند.

3.       با توجه به بند 1، چون موتور خانه را نمی‌شود جمع کرد و از آن محل در آمدی پیدا کرد خود به خود پروژه تضعیف می‌شود. مشکل دیگر این است که تفکیک انشعابات گاز باید یک جا صورت بگیرد وگرنه که هر روز گاز قطع است تا کنتور مثلاً یک واحد مستقل شود. شرکت گاز هم بی کار نیست هر روز این کار را تکرار بکند و وصله و پینه‌ی سخت افزاری و نرم افزاری انجام دهد. از همه مهم‌تر از ابتدا تا انتهای پروژه ممکن است قرن‌ها طول بکشد.

4.       برای بعضی‌ها هم تفکیک هنوز توجیه اقتصادی پیدا نکرده است و شاید هم به همین زودی‌ها پیدا نکند.

ما برای همه‌ی این‌ها یک پیشنهاد داریم. آن هم اعطای وامی به همین منظور است، بازپرداخت بلند مدّت هم از طریق قبوض گاز انجام شوند. نتیجه‌ی چنین وامی پایان درگیری، سود آوری برای ساکنین، برای بانک و برای شرکت ملّی گاز است.