من این همه غلط املایی میبینم به نحوه درستِ نوشتن کلمات شک میکنم!
بابا کمیتهی فیلترینگ! ای سرویس دهندگان وبلاگ فارسی! ای سیاست گذاران تحصیلات آکادمیک! یک غلطی بکنید!
البتّه معلوم بود که به اینجا میرسیم. وقتی که برای ورود به مقطع بالاتر در عین عدم اهمیت زبان فارسی باید امتحان زبان انگلیسی را آن هم در جزیره کیش بدهیم، نتیجه این است که فارسی خودمان به نابودی میرود! دانشجوی کارشناسی ارشد و دکترا در مقالهاش، در تزش، غلط املایی دارد و استادِ از او بدتر، نمیفهمد!
ما یک استاد داشتیم، اصطکاک را مینوشت، اصطحکاک! دانشجو که زیاد داشتیم ...
قبلاً هم گفتهام، تحریریههای خبر که در ادعای فرهیختگی امتّی را پشت سر گذاشتهاند در سایت خبری، این طرف و آن طرف، پر از غلطهای املایی، زبانی و ساختاری هستند. نامههای اداری و اسناد رسمی تهوّع آورند و کسی انشای آدمیزاد پارسی گوی را نمیفهمد، باید بچشیم آنچه را برای خودمان اندوخته کردهایم. بپذیریم که زبان فارسی، از اصلیترین حامیان تمدّن اسلامیِ ایرانِ امروز، در شرایط خوبی به سر نمیبرد.
چون منتشر کردن انتقاد بدون پیشنهاد امری مثبت تلقّی نمیشود؛ پیشنهاد من گنجاندن سه واحد زبان و ادبیات فارسی در مقطع کارشناسی ارشد و سه واحد دیگر در مقطع دکترا است. از سبزی فروش تا سوّم راهنمایی درس خوانده محلّه که از همان اوّل انتظاری نمیرفت، هر چند به نظر خیلی درستتر از خیلی از این دکترها حرف میزند.
دیدگاهها (۴)
توسط:دانشجوی حرف دار
۲۸ تیر ۹۰ ، ۱۵:۴۵
توسط:بنده ای از شهر باران های نقره ای
۰۳ مرداد ۹۰ ، ۲۲:۲۳
توسط:مهدی ادیب
۰۴ مرداد ۹۰ ، ۰۹:۱۷
توسط:مویدی
۱۶ مرداد ۹۰ ، ۱۴:۳۷