حکماً چیزی نگفتن بهتر از هرچیزی گفتن است، خاصّه اینکه وبلاگ نویسی نوعاً در روند ارتزاق افراد تأثیر به سزا ندارد. پس این مدّت که نمی نوشتیم دماغمان چاق بود و سرمان خوش، اما چیزهایی هم بود که چون احساس کردیم دربارهی آنها دانش کاملی نداریم سکوت پیشه کردیم. مثلاً درباره ی جریان انحرافی چون اطّلاعات مغشوش زیاد است و از طرفی رهبر نیز دعوت نمودهاند به کار و تلاش و نه گیر دادن به جریانات فرعی و ایضاً سبیل نادرشاه مرحوم، و صد البتّه چون امثال لچک نیوز و شتک نیوز به آن می پردازند، رندی میکنیم و از پوشیدن این خرقههای کثیف میآلود معذور هستیم.
به نظر ما عمدهی اتفاقاتی که در کشور ما میافتند ـ طبیعتاً منظورم اتفاقات سیاسی است ـ بیش از آنکه محک ولایتپذیری باشند، محکِ آدمیّت هستند. پر واضح است که نداشتن اخلاق سیاسی سوال دربارهی ولایتپذیری را از معنی تهی می کند، زیرا پیش نیاز نماز خواندن، مسلِم بودن است.
امروز، تعداد افرادی که دندان تیز کردهاند که با از راه به در شدنِ برخی از نخبههای سیاسی، خود خرقهی منجی و کهنهسربازان ولایی را به تن کنند، به شدّت رو به افزایش است و باز باید حافظهی تاریخی داشت، که البته قلیلی از این نعمت استفاده میکنند. استراتژی اصلی عبور است، عبور از واسطه های فیض (یعنی واسطه های قدرت) برای رسیدن به فیض (قدرت)، نردبان این عبور را معمولاً می توان از بدنهی مانع (واسطهی فیض سابق ماجرا) جُست و البته تلاشهای منافقانه و احمقانهی خالهخرسهها و خائنانِ داخلی (لفّ و نشر مشوّش) و خصمانهی دشمنانِ خارجی بیتأثیر نیست.
بدیهی است معمولاً گذار این شغالهای مردارخوار سیاسی به دباغخانهی ما نمی افتد، امّا قصد من در این جا بیشتر انذار است نسبت به دام هایی که افراد ظاهرالصّلاح برای دوستانِ همسنوسالم گسترانیدهاند.
مصطفا که درویشی مفلس است، رزقِ لایموت رحمانی را به جبروت و ثروت فرمانی ارجح میداند و همه را به تقوا و مخصوصاً تقوای سیاسی دعوت می کند.
خداوندا، به ما توفیق ده تا در کنار شکر زبانی، به شکر عملی و جلب رضایت حضرتت نایل شویم.
سلامتی بسیجیهای مخلص بلند صلوات بفرست.
پی نوشت: دلتنگ جانستان را در وبلاگ امید حسینی بخوانید.
دیدگاهها (۴)
توسط:مهدی ادیب
۰۵ تیر ۹۰ ، ۰۹:۳۳
توسط:بنده ای از شهر باران های نقره ای
۰۵ تیر ۹۰ ، ۰۹:۳۷
توسط:طلبه بانوی بسیجی
۰۶ تیر ۹۰ ، ۰۱:۱۰
توسط:خیری
۰۹ تیر ۹۰ ، ۱۸:۴۶