خودروی الکتریکی می خواهیم!

خودروی الکتریکی می خواهیم!

 

مرگ ممد اگه بذارم!

پنج شنبه، سی ام مهر، روز آخر مسابقه ی ملی طراحی خودرو الکتریکی، در آزمونِ بردِ بیشینه با یک بار شارژ باتری؛ عده ی ِ زیادی از داور ها و هیئت اجرایی رفته بودند به سایت برگزاری آزمون تعلیق، پس تعداد افراد اجرایی و داور ها در پیست آزمون برد رو به کاهش بود. دکتر دورعلی، من، مهدی عطائی، سهیل کیانی پور، داوران خط و چند نفر دیگر مانده بودیم. کمبود نیرو که در مسابقه طراحی خودرو الکتریکی محسوس بود باعث شد تا کم کم برخی افراد در قسمت هایی کار کنند که از قبل برای آنها تدارک دیده نشده، فی المثل دکتر دورعلی در حالی دیده شد که ماشین هل می دهد. یک جایی بود، که یکی از تیم ها کمکی می خواست، همه داشتیم ناهار می خوردیم دکتر دورعلی ایستاده غذا می خورد، سهیل از سر میز ناهار بلند شد که برود کمک دکتر دورعلی به او گفت مرگ ممد اگه بذارم! سهیل کیانی پور آمد، گفت این ممد کیه؟ بچّشه؟ دست جمعی خندیدیم و گفتیم محمد اسم خودشه دیگه!

در ضمن نتیجه ی نهایی مسابقه:

تیم های پاراکس، قاصدک نصیر اول و دوم و تیم های توسن و آراز مشترکاً سوم شدند.

حمل و نقل، از شریف تا علم و صنعت

بی آر تی؛ برخورد شاخ به شاخ!

سه شنبه 12 آبان زیر گذر تقاطع خیابان آزادی و بزرگراه یادگار امام شاهد تصادف رو در روی دو اتوبوس سامانه ی اتوبوس های تند رو بود. بنده به عنوان یک شاهد عینی از ایستگاه بی آر تی دانشگاه شریف تا ایستگاه بهبودی پیاده طی طریق کردم، بسیار نگران کننده و دلخراش بود. اتوبوسی که از سمت غرب به شرق در حال حرکت بود تقریباً تمام مسیر اتوبوس روبرویی را مسدود کرده بود و لذا گریزی از برخورد نبود.

مترو؛ حلزون بدون صدف!

یکی از اصلی ترین ویژگی های حلزون کندی رفت آمد آن است. متروی تهران حداقل در خط دو دارای این ویژگی است به طوری که از دانشگاه علم و صنعت تا میدان انقلاب با مترو یک ساعت طول می کشد. این در حالی است که با اتومبیل شخصی این فاصله 35 دقیقه ای طی می شود که در روز 5 شنبه حدود 10 دقیقه کوتاه تر هم هست.

علم و صنعت

ارتباط "علم و صنعت" با "علم" و "صنعت" خیلی پیچیده است. کلاً ارتباط وزرات علوم با علم هم پیچیده است. به یک مثال توجه کنید:

نام مصطفی

تعداد واحد 12

تعداد روزهای حضور در دانشگاه 4

زمان تلف شده برای حمل و نقل در هفته چهار ضرب در دو برابر با هشت ساعت

اگر بنابر تعریف استاندارد هر واحد را یک ساعت در نظر بگیریم. برای هر ساعت حضور در کلاس چهل دقیقه وقت صرف حمل و نقل شده است.

از تحصیلات تکمیلی دانشکده مهندسی مکانیک علم و صنعت سوال کردم که چرا برنامه عمداً جوری چیده شده است که دانشجو مجبور باشد حتماً چهار روز در هفته بیاید دانشگاه گفتند قانون و قاعده ی اینجا این است و هدفش هم این است دانشجو بیشتر دانشگاه برود. اینجاست که شاعر می گوید "از قضا سرکنگبین صفرا فزود" یا می گوید "باش تا بیام". دانشجویی که از وضعیت حمل و نقل در زجر است چگونه می تواند با علاقه برود دانشگاه باب دل آقایان ِ سیاست گذار ری سرچ کند! بعد هم کی برود؟ چهار روز در هفته که معطل کلاس های با فاصله ی زیاد و صف غذا خوری و سرما و گرما است سه روز دیگر هم با توجه به انبوه تکالیفی که داده می شود عملاً نمی تواند به درد خاصی بخورد.

چگونه دانشگاه منتقد سیاست های ترافیکی است و نوعاً ادعای آگاهی اساتید آن گوش فلک را کر کرده در حالی که خود ایجاد کننده ی ترافیک است؟

 

۰ ۰
۳ دیدگاه

دیدگاه‌ها (۳)

با با خیلی باحالی نوکرتم به مولاعاشق سبزم نه ارکان ریابهر حفظ موسوی مهدی بیا

من میگم همه اینارو بی خیال، تبریک مارو داشته باش جهت مزدوج شدنت. مبارکا باشه شیخ حسن پناه

توسط:یک علم و صنعتی

۲۵ آبان ۸۸ ، ۱۵:۱۵
من چند مدت پیش دیدمت تو علم و صنعت ات.....جلو مجمع حزب الله.با اون کت معروفت!حالا پیدا کن پرتقال فروشو!!!

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

وبلاگ حاضر را از سال ۱۳۸۶ آغاز کردم. کوشیدم فهم خود را از دنیا و مافیها با رعایت انصاف و بدون تعصب بیان کنم. طبیعتاً در رفتار و گفتار بسیاری انسان‌ها نکاتی هست که دست‌کم در ظاهر متناقض می‌رسد، پس اینجا هم از چنین تناقضاتی خالی نخواهد بود. صمیمانه خواهشمندم نظراتتان را با من در میان بگذارید.