اندوه چهره ی گرفته ی فردین معصومی تأثیر منفی عجیبی روی من گذاشته است، حالم خوش نیست، چیست این کیمیای المپیک که این همه تشنه ی او شده ایم؟ نمی دانم ساده ترین واژه است، ما تاثیر ورزش را دست کم می گیریم، در نهایت ورزشکاران مان را مانند اطلس زیر کره ی ارض می گذاریم تا تحمل کنند سنگینی تمام آرزو های یک ملت را.
وبلاگ حاضر را از سال ۱۳۸۶ آغاز کردم. کوشیدم فهم خود را از دنیا و مافیها با رعایت انصاف و بدون تعصب بیان کنم. طبیعتاً در رفتار و گفتار بسیاری انسانها نکاتی هست که دستکم در ظاهر متناقض میرسد، پس اینجا هم از چنین تناقضاتی خالی نخواهد بود. صمیمانه خواهشمندم نظراتتان را با من در میان بگذارید.
دیدگاهها (۲)
توسط:carrot
۰۲ شهریور ۸۷ ، ۲۱:۲۵
توسط:مرتضی
۰۵ شهریور ۸۷ ، ۲۳:۰۵